Categorie: Down

“Mama, ikke wat lekkers?”

Kit gaat steeds beter praten en dat weet ze zelf ook. Ze begint net zo een ouwehoer als haar broers te worden. Alleen de meeste van haar vragen gaan over eten. Vooral als ze met de Ipad op schoot zit, blijft ze vragen om een appel, wafel, koekje, broodje, yoki, appelperzik, enzovoort.

Of ze daar op dat moment echt trek in heeft of dat het een geautomatiseerde opmerking is, daar ben ik nog niet over uit. Er gaat namelijk veel in dat koppie rond, ze weet het allemaal wel, maar het komt er niet makkelijk uit.Mama ikke wat lekkers

Zo ga ik volgens Kit, als ik naar mijn werk ga, naar ZaanForce (sportschool van papa), gewoon omdat Kit dat ook altijd bij papa zegt. Maar laatst kwam het hele verhaal er uit dat ik naar de zaak ging, en iedereen die daar ook zit werd opgenoemd. Eindelijk was het goede laatje in haar hoofd open gegaan.

Daarom denk ik ook dat ze zo vaak piemel zegt. Naast dat het een woord is dat niet mag, is het ook een woord dat makkelijk te zeggen is. Dus als ze van alles wilt vertellen maar al die laatjes gaan maar niet open, dan maar gewoon piemel zeggen. Is nog lachen ook. Ik denk zelf dat het zo een beetje in haar hoofd gaat.

Het is wel erg gezellig om zo met Kit te kunnen kletsen al merk ik dat niet iedereen haar even goed begrijpt. Onze gesprekken bestaan voornamelijk uit dat ik iets vraag,- Kit geeft hier antwoord op. Ik herhaal antwoord met de juiste uitspraak en dan eventueel wat uitbreiding. Vervolgens probeert Kit dit weer te herhalen en herhaal ik haar weer.
Voor een buitenstaander denk ik wel erg omslachtig aan te horen.

Soms begrijpt Kit, als het een woord is dat een beetje nieuw voor haar is, weer niet wat ik zeg. Maar daar heeft ze een goede oplossing voor. Dan geeft ze namelijk als antwoord:
“Isda?? Isse da Engels..??”

Papa ZaanForce

“Papa toe…”
“Papa is werken mop, papa is naar…”
“ZaanForce!”
“En als hij thuis is komt hij je…?”
“Kussie geven! Joepie!!”

Dit gesprek heb ik sinds een paar weken elke avond met Kit. Tijdens het avondeten gaat Bart weg om naar zijn nieuwe sportschool te gaan. Kit is daar nu bijna aan gewend, maar moet het wel nog elke keer uitleggen. Bracht ik haar eerst nog vaak huilend naar bed, de afgelopen week hoef ik dit alleen maar voordat ze naar bed gaat te zeggen. Soms nog even bij het instoppen, maar dat is het dan wel weer.

Het was bijna het enige waar ik tegen op zag toen Bart besloot naast zijn baan een sportschool te openen. De lange uren, avonden en in het weekend, het huishouden en het zorgen voor Bink, Kit en Dex “in mijn eentje” – dat ging mij wel lukken. Maar het intense verdriet en verwarring van Kit als ik in plaats van Bart, ‘r naar bed breng, dat vond ik heel moeilijk.

Maar vanaf dag 1 ging het eigenlijk heel goed. Ik legde uit wat er aan de hand was en probeerde haar ruimte te geven om een beetje verdrietig te zijn.
Niet te veel want Kit is soms een dramatisch talentje, inclusief het met tranende ogen in de spiegel kijkend.

Langzaamaan begint ze er aan te wennen zolang ik maar haar mantra op noem waar papa is en haar echt een kusje komt geven…..

Kit heeft veel tijd nodig om aan nieuwe dingen te wennen, maar ze pakt het heel goed op. Zolang ik er maar een nieuw ritueel in gooi, waar ze zich aan vast kan houden.

En het leuke is dat papa nu een sportschool heeft waar ze met zijn allen lekker kunnen spelen en rondrennen!!

IMG_1922.JPG

 

 

KIT, kit en Kit

“Wat een leuke naam, die hoor je niet vaak!”

Klopt, het is een naam die weinig voorkomt, volgens de website Babybites is de naam Kit in 2009 aan één meisje gegeven, namelijk onze Kit. In de jaren er om heen is Kit ook een paar keer aan meisjes én jongens gegeven.Kit

Het is een Griekse naam die ‘aangewezene en volger van Christus’ betekent. In dit geval heb ik niet zoveel met de betekenis en wij vonden het vooral een stoere naam. Maar als ik er over nadenk vind ik de andere betekenissen van Kit ook heel toepasselijk. Zo wordt kit gebruikt voor verlijming en afdichting. Kit zorgt voor verlijming in ons gezin, ze is de lijm die ons heeft verbonden en bij elkaar houdt. Na de geboorte van Kit zijn we met de hele familie nog hechter geworden en hebben wij zoveel steun en liefde van onze vrienden gekregen. Daar kan alleen maar goede kit voor zorgen.

KIT is ook een afkorting voor Keep In Touch. Ook hier zorgt onze Kit voor. We maken genoeg met haar mee om een boek over te schrijven en hierdoor ben ik met zoveel mensen in aanraking gekomen. En met al deze mensen hebben wij nog veel contact.

Toen Kit was geboren vond ik het heel lastig de naam voor haar te gebruiken. Tijdens mijn zwangerschap had ik een voorstelling gemaakt van de Kit die wij zouden krijgen. Toen het witte meisje met donkere piekhaartjes uit mijn buik was gehaald, twijfelde ik of het wel echt een Kit was.

In de afgelopen 5 jaar ben ik er achter gekomen dat Kit precies het meisje is dat ik voor mij zag tijdens mijn zwangerschap. Een stoer, sportief en blond grietje die samen met haar broers de buurt (oké, het fietspad bij ons achter) onveilig maakt.

Kit brengt voor mij het moeder zijn op een heel ander niveau. Ze leert mij dingen op een bepaalde manier aan te pakken omdat wat bij de jongens werkt, bij haar niet binnenkomt. Dus hierdoor kom ik voor de naam op weer een andere betekenis.
“Wat je nodig hebt aan materiaal en gereedschap voor bepaalde taak.”
Met als taak ‘een ouder zijn’ geeft Kit ons genoeg materiaal om hier creatief in te zijn. Ik vind echt dat zij heeft geholpen ons een betere ouder, maar ook een beter mens te zijn. Maar als ik er over nadenk, hebben alle kinderen dit gedaan. Ieder kind heeft daar met zijn persoonlijkheid voor gezorgd.

 

“Leven zonder Down, is dat perfect?”

Het is denk ik aan niemand voorbij gegaan dat Down de laatste tijd erg veel in het nieuws is. En dan vooral de discussie over wel of niet aborteren en het langzaam ‘uitsterven’ van Down. Het is een moeilijke discussie en ik wilde er al helemaal geen wijze dingen over zeggen. Een keuze hebben is voor mij belangrijk en iedereen moet dat hebben. Maar het blijft maar in mijn hoofd spoken en ik wil er nu toch wat over zeggen.mijnkitheeftdown_levenzonderdown

Door te zeggen dat de wereld beter is zonder Down zeg je eigenlijk dat de wereld beter is zonder onze Kit en de zoveel duizend andere mensen. Dat het gevecht dat meer dan de helft van de Down-baby’s levert na een hartoperatie voor niets is geweest. Dat alle uren die ouders in ontwikkeling en opvoeding steken, nergens voor nodig is geweest.

De hele discussie geeft me het gevoel dat Down weg zou moeten uit de samenleving. Maar waarom? Geven zij zoveel overlast? Durf je niet meer over straat omdat er weer zo’n groep Downers op de hoek staat? Worden alle goede banen ingepikt door Downies die de baan alleen maar krijgen door hun lieve glimlach?

Het leven is gewoon niet perfect en als de imperfectie dan bestaat uit mensen met Down, dan denk ik dat het leven heel mooi kan zijn. Het verdriet dat wij hebben gehad heeft ons alleen maar heel sterk gemaakt. En wij leren heel veel van de vechtlust en het doorzettingsvermogen van ons mooie meisje met Down. En al heeft ze een verstandelijke beperking en past ze niet in het hokje van de perfecte samenleving, wij moeten er voor zorgen dat ze een mooie plek krijgt.

 

Doe niet normaal, iedereen is gek genoeg!

upsidedownToen Kit was geboren kreeg ik direct de videoclip van Blind Melon, No Rain in mijn hoofd: Zie hier de clip…. . In de clip staat een ietwat gezet meisje op een podium een tapvoorstelling te geven. Ze is verkleed in een bijenpakje en probeert in de rest van de clip aansluiting te vinden met andere mensen. Het lukt niet helemaal en ze wordt vooral vreemd aangekeken, hoe hard ze ook probeert. En zo zag ik Kit toen ook voor me, in haar bijenpakje. En ik vond het zo zielig voor haar….

Lees verder →