Kit is een kattig grietje die nogal lichamelijk uit de hoek kan komen. Anderhalf jaar geleden liep bijna elk familielid wel met krassen over zijn gezicht onder het mom van apenliefde. Tegenwoordig zijn het maar een paar die het moeten verduren. Thuis zijn het Bink en Dex die vaak een rotmep krijgen als ze met Kit aan het spelen zijn. Of Kit loopt door de kamer en vindt het nodig om Dex in het voorbijgaan even om te duwen. En als Bink lekker op de bank televisie kijkt, krijgt hij uit het niets een paar klappen op zijn kop. Zo ook op het kinderdagverblijf, hier zijn ook twee kindjes steeds de klos.
Naast slaan is het ook haren trekken, wat minstens zo vervelend is. Wat mij opvalt is dat het juist de kinderen zijn die erg lief met haar zijn. Dit maakt het voor ons zo moeilijk en ik word er ondertussen erg boos op Kit van. Ik hoor mij nu vaak als Dex huilt zeggen: ’Kit wat heb je nou weer gedaan?’ Ik ga er al van uit dat Kit hem pijn heeft gedaan.
Vanaf het begin af aan hebben wij altijd aan Kit duidelijk gemaakt dat wij slaan en knijpen niet tolereren. Helaas is dit nooit bij haar binnen gekomen op welke manier we het ook doen. Waarschuwen, in de hoek, afleiden, iemand terug laten slaan: ze lacht ons gewoon midden in ons gezicht uit. En ik ben nu op het punt gekomen dat ik het echt niet meer weet en soms net doe alsof ik het niet zie. Een tijdje geleden zei ik zelfs tegen Bink in de auto: ‘Even volhouden, we zijn over een kwartiertje thuis.’ Gewoon omdat ik niet meer wist wat ik moest zeggen en doen.
De logopediste legde laatst al aan mij uit dat Kit de nuance in mijn stem mist. Dus als ik haar iets dreigend zeg, is het voor haar hetzelfde als dat ik het gewoon zeg. Liet ik vroeger Bink al opspringen met een: ‘Bink….’ Kit reageert niet eens op mijn: ‘KIT!’ Het lijkt haar allemaal geen donder uit te maken. Dus dat wij boos op haar worden als ze weer iemand pijn doet, komt niet eens bij haar binnen. Heel af en toe lijkt er wel een reactie bij haar te komen, maar dat is nadat één van ons echt heeft geschreeuwd en dat lijkt mij toch ook niet echt de manier. Dat wil je tegen over Bink en Dex ook niet doen.
Dus nu ben ik op zoek naar de oplossing en heb al veel gezocht op internet. Maar dan kom je dus bij de oplossingen die eventueel voor kinderen zonder een beperking werken. En dat is nog geen eens zeker. En dit is al zo lang zo, mijn lange adem begint nu echt op te raken. Zelfs Bart zijn geduld raakt op….
Maar het concept van in de hoek snapt ze wel. Op dit moment wordt haar boek in de hoek gezet. Wat deze fout heeft gedaan is mij nog niet helemaal duidelijk, maar ze pakt het goed aan!