Een zware dobber!

We zijn weer terug van vakantie! Na 2 weken in een Spaanse villa te hebben vertoefd had ik gehoopt volledig uitgerust aan mijn boek te kunnen gaan werken. Niets blijkt minder waar… De vakantie zelf was heerlijk! Onwijs lekker weer, mooi huis, mét zwembad. Maar wat is het hard werken met 3 kids. We zijn het onderhand wel gewend, en we hebben er zelf voor gekozen dus vind eigenlijk dat ik niet mag klagen. Maar zit je thuis in een lekker ritme, op zo een vakantie valt dat allemaal weg. Tel daarbij wat weinig nachtrust door de warmte bij op en je hebt een wat ontregelde Maaike. Bart die gaat gewoon lekker door, die laat zich niet zo snel van de wijs brengen. Maar ik heb daar meer moeite mee.

dobbertje

Maar vandaag heb ik weer eens een off-day, die horen er ook bij. Is al weer lang geleden, dus dat scheelt! Ben druk bezig met mijn blogs te herlezen en te denken over hoe ik mijn boek in elkaar laat steken. Daarnaast was ik weer eens voor de zoveelste keer afgewezen bij een sollicitatie. Dus er gaat behoorlijk wat rond in mijn hoofd, en dat is niet allemaal even leuk. Zo was ik ook even de zolder op gegaan om te kijken of er nog wat speelgoed voor Dex lag. Ook ging ik nog even door de vele dozen oude kleren, op zoek naar Dex zijn maat. En dan komen er allemaal herinneringen boven en wordt je toch wat melancholisch, zoals dat zo mooi heet.
En dan ben je toch ook weer aan het denken over hoe moeilijk het allemaal voor Kit en ons is. Ze leert goed en snapt veel, maar kan zich nog erg moeilijk duidelijk maken. Er zijn best aardig wat momenten dat ze boos is, en dan driftig wordt. Zo is het hele in-bad-gaan en aankleed ritueel drama. Uit bad wilt ze niet dus elke keer til je een krijsende Kit omhoog. Aankleden is daardoor ook geen succes en ik krijg vaak genoeg een klap midden in mijn gezicht of ik wordt gegniept. Hetzelfde doet ze bij Bart, dus we hebben er onderhand allebei geen zin in. Heb al van alles geprobeerd, rustige manier, zelf laten doen, boos doen, …. Maar nu ga ik maar even een soort schema kaart maken. Zodat Kit weet waar ze aan toe is. Met symbolen kan ik aanwijzen wat we gaan doen en dan is ze er beter op voorbereidt. Kit vind het namelijk erg moeilijk om iets te doen wat een ander haar op legt.

Goh, ze is dus eigenlijk gewoon een typische 2-jarige!!

Voor de aandeelhouders in mijn boek: ik heb gesprek bij Ten Pages gehad en ben druk bezig met (her)-schrijven. Ik probeer iedereen via Facebook en dit blog op de hoogte te houden. Als je nieuwsgierig bent mag je mij altijd mailen via maaike@dot-en-nel.nl