“Otje!! Humnahum is Tos!..”

Kit heeft na Dolfje Weerwolfje, Kikkerdril en Bennie Stout een nieuwe obsessie. Namelijk de DVD van Otje!

De afgelopen twee weken kwam ze steeds uit school met de vraag “Otje kijken?”. De rest van de middag bleef ze dan op haar manier een liedje over Otje zingen. Druk op haar neus duwend, dat hoorde blijkbaar bij dit liedje. Ik ken het verhaal alleen als boek, maar dit was blijkbaar iets wat je kon kijken. Want elke keer kwam toch weer de vraag, “Otje kijken?”. Uit pure wanhoop, wij hebben namelijk geen Otje DVD en Netflix had jammer genoeg ook niets, begon ik maar voor te lezen uit het boek. Kit kwam vol enthousiasme bij me zitten maar begreep na twee zinnen niet helemaal waar ik heen wilde. Dit was geen Otje, Otje moest op de tv. Ik beloofde haar de DVD te kopen.

En dus afgelopen zaterdag toen Kit wel heel vroeg wakker was, kon ik haar zeggen dat ze Otje mocht kijken. Ik kreeg de meest dankbare glimlach die ik ooit van haar had gehad. Kit zette direct alles klaar om op de kruk voor de tv te zitten. Bij de eerste tonen van de titelsong begon ze enthousiast mee te zingen. Af en toe had ze de woorden goed en met allerlei bewegingen deed ze precies na wat er op tv gebeurde.

En daar stond ik, om kwart over zes ’s ochtends, met tranen in mijn ogen naar ons lieve grietje te kijken. Wat was ik trots dat ze dit zo “goed” mee kon zingen. En de lieve glimlach maakte mijn korte nacht weer bijna goed…