Overgelopen

En daar sta je dan met tranen in je ogen. Omdat de juf van je zoon zegt dat ze niet op de hoogte was dat hij zou gaan uitdelen. Notabene de dag na zijn eigen verjaardag die op zondag viel. En dan besef je dat het even klaar is. Moe, uitgeput, leeg gezogen, geef het een naam. De afgelopen week was een hel met Kit die compleet het spoor bijster was omdat haar vader de hele week weg was. Dus naast dat ik het die dagen in mijn eentje heb moeten doen, werd mijn energie compleet opgeslokt door een opstandige grietje die vooral communiceerde door te schreeuwen of te slaan. En niet alleen naar mij, ook haar broers hadden het flink te verduren. Dat regelmaat belangrijk is, dat blijkt maar weer.

Overgelopen

Restjes + vlaggetjes = Top!

De tranen in mijn ogen zeggen meer over mijn toestand dan de reactie van juf. Zij heeft geen idee van hoe ik mij voel en dat ik de avond ervoor nog tot 11 uur ’s avonds in de keuken heb gestaan. En dat ik die middag Bink heb moeten overtuigen dat witte en bruine chocolade cakejes echt teveel werk was, zo op het laatste moment. Vooral ook omdat er net visite was binnen gekomen die allemaal bleven eten. En dat een Brownie echt heel leuk was om uit te delen, zo met een vlaggetje er in… En dat deze Brownie anderhalf uur later langs mijn keukenkastjes droop, omdat alle drie de bakjes om waren gevallen in de oven. En natuurlijk net na sluitingstijd van de supermarkt. Dus dat ik in plaats daarvan de resten van de verjaardag heb opgeleukt met een vlaggetje.

Bij elke verjaardag vervloek ik de mama’s die zonder moeite van een stukje ontbijtkoek een vechtende Pokémon weten te maken. Of met verantwoorde stukjes gedroogd fruit een ridderkasteel mét prinses. Waar is de tijd gebleven van het zakje chips of kleverige rozijnen in het rode doosje met dat vrouwtje er op? Gaat het uitdelen op school niet vooral om wat je kind lekker vind en dat keer achtentwintig á dertig?

Helaas trap ook ik elk jaar er toch weer in. Een paar dagen voor de verjaardag roep ik nog hard dat we het simpel gaan houden. Tot ik op een zwak moment, bedenk dat het misschien wel leuk is om wat te maken. En dat alleen een cakeje of zakje chips niet “gezellig” is. En zo zit ik op zondagavond nog vaak dingen te knutselen die er in mijn hoofd toch heel anders uit zagen. Of zoals deze keer, een plakkerige smurrie tussen de kieren van de oven weg te poetsen.

Volgend jaar maar een zakje chips!…