To Eat or not to Eat

Voor iemand die zich nooit echt druk heeft gemaakt (of hoeven maken) om eten en lijnen ben ik de laatste tijd wel heel erg geobsedeerd door eten. Bink weigert zo ongeveer vanaf zijn eerste verjaardag avondeten. Van de één op andere dag.. Niet heel gek, dat doet eigenlijk bijna elk kind. Dus wij besteedden er ook niet te veel aandacht aan. Bleven het hem aanbieden en maakten er verder geen drama van. Ik las zelf ook alle bladen en ben niet vies van een medisch televisieprogrammaatje hier en daar zoals iedereen wel weet. Dus tsja,er is zeer weinig wat ik eigenlijk niet weet.

Maar goed, na een jaar wilden we toch wat meer bij hem naar binnen krijgen en als hij dan reageert met heftig kokhalzen ben je toch bang dat hij een bepaalde aversie tegen avondeten krijgt. Dus Bart en ik gewapend met stickerborden, kadootjes, good cop/bad cop tactieken aan de slag. Niks… af en toe een hapje wat met luid gejuich van onze kant werd aangemoedigd, maar vervolgens was Bink klaar. Handen op zijn mond: OP SLOT! Zorgen hoefden we niet te maken, Bink bleef er als een bink uitzien.. Maarja, het leek mij zo gezellig hè (oké, een lichte obsessie voor lekker en veel eten heb ik dan wel weer).

Tot dat Kit werd geboren hebben wij van alles uitgeprobeerd, écht alles! Stickerborden, negeren, juichen, feestbordjes, zelf laten opscheppen, zelf laten uitzoeken, helpen met koken (oké, van een beetje roeren krijg ik ook niet echt honger), kadootjes, 10/20/100 euro bieden, hoofd vasthouden en het naar binnen duwen, van 10 meter afstand erin gooien, voor de televisie, achter de televisie, ….

Maar ja, met Kit erbij, die behoorlijk slecht haar fles leeg dronk en na anderhalf uur voeding (elke 3 uur) hadden wij geen puf meer om iets warms bij Bink naar binnen te krijgen. Dus wij schakelden over op fruithap en appelmoes en Bink was blij. Want dit eet hij binnen no-time op. En wij blij omdat hij toch wat naar binnen kreeg en we er even geen omkijken naar hadden.

Maar nu Kit van harte alles wat voor haar ligt opeet is Bink weer aan de beurt. En deze keer is het nog meer menens. Niks good cop, eten zou je. Als hij niet eet, door naar bed! ………….. Hmm, na 3 dagen om half 7 in bed bleek dit ook niet echt een goed idee.

Dus wat doe je dan als ouder die een goede opvoeding hoog in het vaandel heeft staan?? Dan gebruik je de televisie en snoep als chantagemiddel, hahahaha! En niet eten, dan moest Bink op een stoel even verderop in de huiskamer. En dan eten wij (heel) gezellig verder.. Dus dat werd ook een leuke truc voor hem: nee, ik wil niet eten, op de stoel, whuuu, oké ik wil wel eten, weer van de stoel, en dan een kwartier lang over 1 hapje, WHAAAAAAA!! Maar vanavond, eindelijk na 2 weken, heeft hij tijdens het eten niet meer op de stoel gezeten. Hij heeft gewoon aan tafel zijn ‘stukje kippie’ opgegeten. En zelf een heerlijk toetje ontdekt: volle yoghurt met geraspte kaas, mmmmm!! Dus bij ons kan hij niet meer wegkomen met de opmerking: ‘ik lust dit niet!’

Kit vind tot nu toe haar eten erg lekker, al heeft ze wel voorkeur. Yoghurt is nog er moeilijk binnen houden, vooral omdat ze dan erg druk bezig is met ogen knipperen. Koekjes weet ze zelf al aardig naar binnen te werken. Fruithap is favoriet! Alleen Kit wil weer niet drinken. Fles melk is geen probleem, maar elk ander vocht laat ze uit haar mond lopen. Grappig, hoe Bink en zij tegengesteld zijn, want Bink is een onwijze zuiplap (sprekend ze moeder, hehe!). Heb nu limonade, water, sap en thee geprobeerd, maar nee…

Dus op naar het volgende de Goede-thema: To Drink or not to Drink!

Geplaatst in: 2010