Kit begint al lekker te stappen! Aan één hand loopt ze, pootjes wijd, door de hele kamer. Trots kijkend af en toe zwaaien: super! Tegelijkertijd komt het besef dat Kit niet altijd even goed luistert. Of beter gezegd, totaal niet! Als je zegt dat iets niet mag, kijkt ze je breed lachend aan om daarna zelf met haar vinger heen en weer te gaan. ‘neee, mag niet’… Maar vervolgens doet ze het blij! Niet zo handig dus als ze straks los loopt. Ik zie mijzelf van de zomer al door de Crommenije rennen omdat Kit in de veronderstelling is dat ze zelf van de hoge duikplank kan springen.
Ik vraag mij af of ze gewoon een geheel eigen wil heeft of dat ze ons echt niet begrijpt. Ik ben ook minder doortastend dan dat ik altijd bij Bink was. Omdat ik soms denk: ‘ach, komt toch niet aan!’ Maar daar vergis ik me toch behoorlijk! Deze griet heeft het allemaal dondersgoed door.. Ze lacht mij dus gewoon midden in mijn gezicht uit. Hmmm, tijd voor wat ouderlijke consequentie, vuist op tafel, rug recht! ………… En pas er op, anders ga je onder de box 😉