In de min…

Nou, je gaat voor een scheel oog naar het ziekenhuis… En je komt er 2,5 uur later uit met een verwijzing naar de opticien. Kit heeft namelijk -3 en -5, haha! Arme kind zag ons gewoon niet als we een paar meter van haar af stonden. En wij maar zwaaien .

Mevrouw Orthoptie wilde eigenlijk nog een aantal maanden wachten. Maar ik vind zelf alles wat haar ontwikkeling in de weg staat wat opgelost kan worden, moet direct opgelost worden. Voor het zelfde geld is dát net de reden dat ze niet kruipt. Dat ze eigenlijk wel wilt, maar niet durft want het is zo vaag daar verderop…

Dus volgende week gaat er een hele wereld voor d’r open. Geluid en beeld, the total experience! (woensdag gaan we voor de buisjes in de oren namelijk). Wat zal Kit gesloopt zijn einde van de dag. Daarom is ze natuurlijk altijd zo lief zoet. Ze zit gewoon helemaal in d’r eigen wereldje.

Vrijdag moeten we voor de definitieve meting van haar ogen nog eens naar het ziekenhuis. Is wel weer een lekker ouderwets weekje, maandag kinderarts, vandaag orthoptie, vrijdag oogarts. Dinsdag zou ze eigenlijk naar het consultatiebureau voor de prikken moeten, maar die hebben we afgezegd. Woensdag gaan we voor de buisjes namelijk.

Bink was vanmorgen lief aan het helpen in het ziekenhuis. In zijn Superman-pak kreeg hij opmerkingen van iedereen. Ondertussen de wagen duwend en kletsen. Alleen mevrouw Orthoptie vond dat hij maar even héél stil op de stoel moest zitten. En niet bewegen! .. ja… dat doet een jongen van 3 zo… Dus hij trok niets van d’r aan en ging lief rustig spelen. Hij is superzoet bij de dokters hoor. Is lief aan het kijken en weet af en toe wel op heel verkeerde momenten iets te zeggen. Maar ja, daar ben je 3 voor! Ik ben 30 en ik denk nog dat de wereld om mij draait (doet het ook hoor..). Bij de kinderarts van de week kreeg ik het hele verhaal over Kit haar schildklier te horen (waardes zijn iets te hoog, maar nog niet zorgwekkend) en Bink opeens dwars er door heen:”ik zit op dansen!…” Hahaha, heerlijk!

 

 

Geplaatst in: 2011