Ik vind je lief!

“Mama….. ik vind je lief!”
“Kit, wat heb je gedaan?”

Zodra Kit ons een beetje extra liefde geeft, zijn we op onze hoede. Meestal heeft ze iets gedaan, waarvan ze al weet dat het niet mag en wij boos kunnen gaan worden. Dus om dat voor te zijn zegt ze gewoon al dat ze je lief vindt. Op zich heel handig, alleen niet voor zichzelf, want ze verraadt zichzelf er compleet mee.

Bijna elke avond als ik haar naar bed breng, is ze haar kussen heel druk aan het goed leggen. Ook gluurt ze vaak er nog even onder om daarna heerlijk te gaan liggen. Dat ik daarna van alles onder haar kussen vandaan pluk, komt nog steeds als verrassing voor d’r. Telefoons, pennen, boeken en haar bril, ze neemt het allemaal graag mee naar bed. En hoe kan mama nou weten dat dit er lag!?

Ook komt ze vaak genoeg naar beneden met haar handen achter haar rug en zegt letterlijk direct dat ze niets heeft. Dan is het vaak speelgoed dat ze graag mee naar school wilt nemen. Dat dit niet haar speelgoed is, blijkt vaak uit het fanatisme waarmee ze het weet te verbergen.

Als Kit iets heeft gedaan wat niet mag, kan ze er uiteindelijk wel nog heel lang spijt van hebben. Vooral als wij dan goed hebben laten merken dat het echt niet kan. Zo hebben we nog weken lang een “sorry” gehoord toen Kit had besloten door het hele huis haar naam te schrijven. Op haar bed, kast, muren, trap, deuren… overal stond keurig haar naam geschreven.

En ze was maar een paar minuten boven…