Ik denk dat geen een ouder graag winkelt met zijn kinderen, laat staan met 3. Alleen Dex mee is een makkie, die bekijkt alles en is helemaal blij als we een tros bananen of zak pepernoten halen. Grote probleem met hem is dat het boodschappen doen met hem zo gezellig is dat ik vaak thuis kom met allerlei commerciële meuk. Dora koekjes, Diego shampoo of Minion handzeep – zodra er een bekend figuur op staat, wilt Dex het hebben. En omdat het allemaal zo gemoedelijk gaat, heb ik geeneens door dat ik het zo in mijn karretje stop.
Bink wil ook altijd van alles hebben, maar meestal zijn dat dure dingen uit de speelgoedwinkel. Als ik daar nee op zeg, is hij daar vaak al zo teleurgesteld en boos over, dat ik daardoor al geïrriteerd raak. Dus alles wat hij daarna vraagt, mag hij vaak niet. Ook omdat dan maar alles aangehaald wordt om te kopen, alleen maar voor het hebben.
Kit wilt eigenlijk nooit wat, haar enige probleem is dat ze wel alles in het karretje of mandje stopt. Dus daar sta je dan bij de kassa met spullen waarvan de helft weer terug gebracht moet worden.
Soms ontkom je er niet aan en moet je toch echt even snel met hun alle drie naar de winkel. Resultaat: een Kit die keihard door de winkel rent en Bink die haar met zijn trucje (tikkertje spelen) naar de kassa probeert te leiden. Vervolgens twee kinderen die ruziën wie de tampons vast mogen houden en bij de kassa mogen neerleggen. Kit die de winkel doorgaat met een grote kar waar alle stickers en bevoorrading op staat en een ander kind die het gekregen snoep uitspuugt op de grond voor de kassa. Omdat het “niet lekker!” is.
En dat alles binnen twee minuten!