Ik zit er soms over na te denken om misschien te stoppen met mijn blogs. In het eerste jaar gebeurde er zoveel dat ik ook heel veel had wat ik met iedereen wilde delen. Maar tegenwoordig is er niet veel bijzonders meer te melden. Ik maak volgens mij niet veel meer mee dan elke andere moeder. ‘Doet ze het goed?’ of ‘eet en drinkt Kit wel genoeg?’ Groeit ze lekker, ontwikkelt ze zich..
Kit is een doodnormaal meisje waarvan ik soms vergeet dat ze dat ene extra heeft. Als je haar naast een kindje zet met precies dezelfde leeftijd valt het ook wel op, maar dat ben ik onderhand zo gewend door kinderdagverblijf en verjaardagen. Dat ik gewoon écht niet bezig ben met Kit haar Down en leeftijd. Ze is Kit en heeft gewoon een Kittijd, toegepast op haar eigen kunde en kennis. En vanuit daar kijk ik weer verder. Ik vergeet het nu soms zelfs!
Op straat maak ik ook nooit mee dat mensen typisch reageren, bij het consultatiebureau is ook iedereen even lief. En tsja, niet iedereen is met Kit en mij bezig, zo is het ook!
Misschien ben ik zelf ook wel een beetje een nieuwe fase ingegaan. Het zogenaamde rustige vaarwater . Hartoperatie, amandel, buisjes en bril. Er is niet veel meer “onderhoud” aan Kit te doen, dus vanaf hier kan ik met haar verder. Ze communiceert op haar eigen manier met ons en weet al wat dingetjes duidelijk te maken. Honger? Het gebaar van eten wordt gedaan en ze is weer tevreden als ik een soepstengel geef. Fantastisch! Dus ja…. wat voor meer bijzonders maak ik mee wat een ieder ander niet met zijn kinderen mee maakt? Ik zou het niet weten!
Alleen.. Mijn ervaring van de laatste 16 maanden is: op het moment dat ik denk dat er helemaal niets aan de hand is, het moment erna alles op zijn kop staat! En ik weet eigenlijk wel zeker dat ik dan mijn blogs juist weer zo hard nodig heb. Want als er iets is wat mij (ons) heeft geholpen dan zijn het jullie lieve reacties wel. De betrokkenheid van vrienden, kennissen en soms zelfs wildvreemden: dat doet mij dan zo goed. Dus misschien.. hou ik het nog wel even vol..
(p.s. Kit tijgert!! Eindelijk moet ik de tafel leeghalen en spullen opzij zetten, heerlijk!! En daarnaast doet ze soms gewoon echt heel ondeugend en moeten we streng doen: 2x heerlijk!!)