Elke avond ben ik druk bezig met het schrijven van Mijn Kit heeft Down. Ik ben erg blij met de keuze die ik, samen met Ten Pages, heb gemaakt om het boek te herschrijven. Het gaat erg lekker en ben zo trots op wat ik allemaal al op papier heb gekregen.
Voor sommige mensen is het een “teleurstelling” dat het boek er nog niet is, want die wilden het voor de aankomende feestdagen geven of krijgen. Maar… Het boek wordt er alleen maar beter op ;)! Lees verder
Hoera!! Kit is 3 jaar. Onze lieve “dame” heeft zondag haar verjaardag gevierd en is verwend met veel mooie cadeautjes. Van een portemonnee van haar broers tot een keukentje van opa en oma. Van een mooie Barbie tot een echt prinsessen-verkleedkist. Kit was erg blij met de cadeaus en voelde zich volgens mij echt jarig.
Toen Bart en ik ’s avonds in bed lagen kon ik er niets aan doen en moest toch denken aan precies 3 jaar geleden. Toen lagen we ook zo in bed, Bart net terug van basketbal trainen, ik niet kunnen slapen. Samen praten over de keizersnede die de volgende ochtend vroeg zou plaatsvinden. Onszelf gefilmd met een videoboodschap naar Kit, we hadden zoveel zin in alles.
Dat is toch wel lastig hoor, zo als schrijver door het leven gaan!
Ik had zoveel ideeën en plannen voor na de vakantie. Ik wilde bij de Wereld Draait Door met Matthijs praten over mijn boek. Ik zag mijzelf bij het Boekenbal aan de arm van Kluun (denk niet dat hij naar het boekenbal gaat, maar goed). Ik hoopte dat ik met mijn blogs al minstens in 4 bladen zou staan….. (ik weet, niet echt realistisch, maar wel héél enthousiast!)
We zijn weer terug van vakantie! Na 2 weken in een Spaanse villa te hebben vertoefd had ik gehoopt volledig uitgerust aan mijn boek te kunnen gaan werken. Niets blijkt minder waar… De vakantie zelf was heerlijk! Onwijs lekker weer, mooi huis, mét zwembad. Maar wat is het hard werken met 3 kids. We zijn het onderhand wel gewend, en we hebben er zelf voor gekozen dus vind eigenlijk dat ik niet mag klagen. Maar zit je thuis in een lekker ritme, op zo een vakantie valt dat allemaal weg. Tel daarbij wat weinig nachtrust door de warmte bij op en je hebt een wat ontregelde Maaike. Bart die gaat gewoon lekker door, die laat zich niet zo snel van de wijs brengen. Maar ik heb daar meer moeite mee.
Maar vandaag heb ik weer eens een off-day, die horen er ook bij. Is al weer lang geleden, dus dat scheelt! Ben druk bezig met mijn blogs te herlezen en te denken over hoe ik mijn boek in elkaar laat steken. Daarnaast was ik weer eens voor de zoveelste keer afgewezen bij een sollicitatie. Dus er gaat behoorlijk wat rond in mijn hoofd, en dat is niet allemaal even leuk. Zo was ik ook even de zolder op gegaan om te kijken of er nog wat speelgoed voor Dex lag. Ook ging ik nog even door de vele dozen oude kleren, op zoek naar Dex zijn maat. En dan komen er allemaal herinneringen boven en wordt je toch wat melancholisch, zoals dat zo mooi heet.
En dan ben je toch ook weer aan het denken over hoe moeilijk het allemaal voor Kit en ons is. Ze leert goed en snapt veel, maar kan zich nog erg moeilijk duidelijk maken. Er zijn best aardig wat momenten dat ze boos is, en dan driftig wordt. Zo is het hele in-bad-gaan en aankleed ritueel drama. Uit bad wilt ze niet dus elke keer til je een krijsende Kit omhoog. Aankleden is daardoor ook geen succes en ik krijg vaak genoeg een klap midden in mijn gezicht of ik wordt gegniept. Hetzelfde doet ze bij Bart, dus we hebben er onderhand allebei geen zin in. Heb al van alles geprobeerd, rustige manier, zelf laten doen, boos doen, …. Maar nu ga ik maar even een soort schema kaart maken. Zodat Kit weet waar ze aan toe is. Met symbolen kan ik aanwijzen wat we gaan doen en dan is ze er beter op voorbereidt. Kit vind het namelijk erg moeilijk om iets te doen wat een ander haar op legt.
Goh, ze is dus eigenlijk gewoon een typische 2-jarige!!
Voor de aandeelhouders in mijn boek: ik heb gesprek bij Ten Pages gehad en ben druk bezig met (her)-schrijven. Ik probeer iedereen via Facebook en dit blog op de hoogte te houden. Als je nieuwsgierig bent mag je mij altijd mailen via maaike@dot-en-nel.nl
We staan ‘weer’ in de krant, helemaal goed! Vrijdag voelde als een rare dag.. Was aan het werk, maar kon mij slecht concentreren. Ben erg benieuwd naar wat er gaat komen. Aankomende donderdag heb ik een afspraak bij Ten Pages, kennismaking en even doornemen wat ik aan zou kunnen gaan passen aan het manuscript. Ik zag mijzelf al in onze Spaanse vakantievilla op het balkon met mijn laptop mijn manuscript verbeteren. Espresso er naast, zonnetje, windje, heerlijk!
Helaas zal de werkelijkheid wat minder mooi zijn aangezien 3 kinderen nog steeds hard werken is. Ik een stijve nek en een ‘verlamde’ schouder krijg van nog geen kwartier op mijn laptop. De espresso gewoon een ouderwetse pot koffie is en ik meer van schaduw dan van zon houd..
Maar, aan mijn manuscript werken ga ik! En daar heb ik super veel zin in… Ook spannend want ik ga zeker kritiek krijgen. En dat kan best lastig zijn als het om zoiets persoonlijks gaat.
Ten Pages gaat nu op zoek naar de juiste uitgever, dus daar ben ik ook erg benieuwd naar.
Kit en ik zijn in ieder geval druk met het oefenen van onze handtekening. En we zijn bij de volgende mijlpaal in Kit haar ontwikkeling: gewone kusjes!! Geen spetterende, ziektekiemverspreidende, DNA-uitwisselende sproeikussen meer. Maar echte kusjes…. Toch leuk voor haar fans straks bij het Boekenbal 🙂
