Oké.. Ik mis het schrijven! Dus ik heb besloten mijn blogs weer op te pakken. De laatste tijd hoorde ik steeds vaker de vraag of ik weer een boek ga schrijven. Ook hoor ik vaker dat mensen mijn blogs missen. Daarom begon ik er de laatste weken steeds meer over na te denken om weer te beginnen. Toen heb ik overlegd met mijn kinderen, zij waren een van de redenen dat ik er eigenlijk mee was gestopt. Ik kreeg er namelijk steeds meer moeite mee dat ik hun privé zaken op Facebook en internet zette. Nadat ik het uitlegde wat ik dan schreef en wat de gevolgen dan zouden zijn vonden ze het gelukkig helemaal prima!

Dus hier zit ik weer, achter mijn laptop, typend en nadenkend over de afgelopen periode. Het is nu ruim 3 jaar geleden dat ik heb geschreven, en in de tussentijd is er ontzettend veel gebeurd. Wij zijn als gezin ontzettend gegroeid en de kinderen zijn letterlijk ook heel erg gegroeid.
Kit is sinds de mei vakantie naar speciaal basisonderwijs overgestapt. Zij redde het door organisatieproblemen helaas niet meer in het reguliere onderwijs. Het was een moeilijke en heftige stap, die achteraf gezien misschien wel veel eerder had gemoeten. Het blijkt dat ons dwarse grietje ontzettend op haar tenen heeft moeten lopen. We hebben sinds de overstap een heel ander kind terug. Het afgelopen jaar heb ik veel moeite met Kit gehad. Haar gedrag was af en toe verschrikkelijk en voor mijn gevoel liep ik constant op mijn tenen om alles maar in goede orde te laten lopen. Als mensen vroegen hoe het nou was om een dochter met Down te hebben kon ik alleen maar denken aan de “verschrikkelijke” gedragsproblemen die constant aanwezig waren. Nu, kan ik het mij haast niet meer voorstellen hoe ze zich heeft gedragen. Heb namelijk een lief en gezellig meisje om mij heen lopen.
Dus vanaf nu zal ik weer wekelijks via de website en Facebook jullie vertellen over het hebben van een meisje met Down én haar 2 lieve broers, fantastische vader en mijzelf.. Tot snel!