Anabolen

Ahhhhh, beetje jammer.. Heel verhaal geschreven, verkeerde knopje, alles weg.. Zucht! Heb ik zo een hekel aan. Want als je het hebt geschreven, dan ben je het ook een soort van kwijt. En: ik wil zo weer naar het ziekenhuis.

Maar goed, korte samenvatting:
Van de beademing, super, dikke cavia, hard snurken, toch wat benauwd, steroiden, popeye, buisje, hijgen, dokter tevreden, wij ook, Coor naar huis, winkelen, lippenbalsam, Kit weer mooi, ballonnen, knuffels, bijna naar de gewone afdeling.

Vragen? Geen vragen?
Mooii

 

 

Buiten adem

 

Kit doet het prima, alleen gister hadden de dokters verwacht dat ze het uitstekend ging doen. Dus Kit ligt nog wel aan de beademing. Sinds vanavond ademt ze wel zo goed als zelf. En als ze nog even goed gaat plassen, dan zijn ze helemaal tevreden. Dan kan ze dus waarschijnlijk morgen wel van de beademing. En dan is het een kwestie van tijd dat ze weer naar een gewone afdeling mag.
Dokter Vladi kwam nog even langs en zei dat Kit toch ietsjes langzamer herstelde dan ze hadden vewacht. Ik merkte toen op: Well, she has Down, so she’s a bit slow.” Maar goed, wat ik nu onderhand wel geleerd moet hebben is dat de humor van artsen tijdens hun opleiding zo goed als is verdwenen. Dus had beter mijn mond kunnen houden….
Coortje is vandaag naar Leiden gekomen en Bart is naar huis om morgen te werken en met Bink te spelen. Coor en ik lopen weer te tetteren en te sketteren en luid pratend (en daardoor hijgend) over straat naar het ziekenhuis. Weten ons weer met genoeg mensen te bemoeien. Alhoewel, we zijn opmerkelijk rustig voor ons doen. In normale tijden hadden we al wat opmerkingen tegen deze of geen gehad. Is het toch ergens goed voor, houden we ons eindelijk gedeisd.

Bart komt morgen met Bink weer hier naar toe, kan ik eindelijk mijn lekkere knul weer vasthouden. Hij wilde eigenlijk vanavond al naar Kit. Maar als Kit morgen nog op IC ligt mag Bink nog geen eens bij d’r. Alleen kinderen die de waterpokken hebben gehad mogen op de IC.. Ik snap het zelf nog niet helemaal, maar er zal vast iets belangrijks achter zitten. Maar er is in het ziekenhuis een speelzaal voor de broertjes en zusjes. Dus we kunnen hem daar hopenlijk genoeg vermaken. In het huis is hier nog een jongetje van 2,5 dus hier zal dat ook wel lukken.

Bedankt iedereen voor de steun en de superlieve berichtjes!

 

 

Aan de lijn!

Zooooo, wachten is voorbij! Kit is van de OK en ligt op de IC. Alles is helemaal goed gegaan en Vladimir de Chirurg is erg tevreden. Nu is het afwachten hoe haar lichaam reageert. Het kan zijn dat ze vanavond al van de beademing wordt gehaald en dus wakker wordt. Maar het kan ook een aantal dagen duren. Dit is afhankelijk van een heel technisch verhaal waarvan ik geen zin meer heb om op te schrijven.

Maar we zijn natuurlijk superblij dat Vladimir de Chirurg het zo goed heeft gedaan!

Kit werd op een gegeven moment al een beetje wakker. Beentjes omhoog en druk heen en weer. Toen hebben ze snel haar slaapmiddel snel verhoogt want wakker worden met intubatie in je keel is geen pretje (zeggen ze…). Ons lieve kleine skatje ligt in een grote-mensen-bed, dus ze verdwijnt bijna…. En zoveel snoeren, lijnen, infusen, katheters, oplaadpunten, niet normaal. Als ze om kon keren raakt ze volledig in de knoop. Iemand is constant met haar bezig en legt ons keurig uit wat er allemaal gebeurt. Maarja, je hoeft mij natuurlijk maar weinig te vertellen met mijn ER, Private Practice en Greys Anatanamonie ervaring.
De anesthesist zag er alleen niet echt de humor van in vanmorgen toen ik zei: “Zo jongens, we kunnen opereren”. Ik bracht Kit namelijk naar de operatiekamer in mijn blauwe pak (Meredith Grey ziet er alleen veel sexy-er in uit, zo gek)

Nieuwe ronde!!

 

Zooo, met de kerst verhuist naar ons nieuwe huis in het altijd zó gezellige Saendelft. Bart heeft de laatste weken keihard gewerkt, met de hulp van anderen. En het is ons gelukt om binnen de feestdagen alles klaar te krijgen zodat we er met Bink en Kit konden slapen. En gelukkig voelde iedereen zich meteen thuis en hebben we bijna elke dag in het nieuwe bad gelegen! Heerlijk als je denkt even lekker bij te komen en Bink staat naast je ze kleren uit te trekken: “Ikke ook bij jou!!”. Lekker ontspannen om dan als brug/boot te fungeren in bad, hahaha!

De maandag na kerst konden we direct naar de cardioloog voor Kit. En waar ik al bang voor was (en ook weer hoopte, heel dubbel): Kit moet geopereerd worden aan haar VSD (gaatje tussen de kamers van haar hart). En snel, binnen 2 weken worden we opgeroepen om in Leiden te worden geopereerd. Bart en ik mogen daar in een Ronald McDonald huis slapen. Joepie, elke avond Happy Meal (sorry Bart, blijf het zelf erg grappig vinden)!
Dus ik ben blij dat we het verhuizen achter de rug hebben want nu kunnen we vanuit ons nieuwe paleisje knallen. Maar het is ook weer even schrikken. Je weet het en toch wordt het dan helemaal echt. Een open-hart operatie voor mijn mooie kleine meisje. Haar hart en longen worden stilgelegd, ze moet een week op de intensive care, kans op complicaties zoals een pacemaker, onrustige tijden voor Bink, ……. Maar met uitzicht op een grietje die niet bij 20ml fles al ligt te hijgen, stevigere billen door meer uithoudingsvermogen voor eten, een meer wakker kindje, … Allemaal voordelen!!

Dus… Of deze week of volgende week wordt Kit geopereerd. Afhankelijk van hoe ze het doet blijft ze na een week daar of wordt ze overgeplaatst naar het AMC. Zijn weer even spannende tijden.

 

 

Achtbaan

Oh oh, wat is het toch heftig allemaal. Je denkt het allemaal op een rijtje te hebben, maar dan toch…
Vandaag met Kit naar het ziekenhuis en daarna direct door naar het consultatiebureau. Kit moest een echo van haar heupen omdat ze in stuit heeft gelegen in mijn buik. Dan kan het nog wel voorkomen dat kindjes iets aan hun heupen hebben. Als dat zo is dan moeten ze een spreidbroekje, maar gelukkig, dat hoeft Kit niet!

Daarna moest ze een longfoto, nou dat is een avontuur hoor. Heb ik de vorige keer ook beschreven.. Mijn moeder was nu mee en die had het ook even moeilijk, zo krap en rottig zat ze in die buis. Maar de wachtkamer was erg onder de indruk van d’r longcapaciteit, hahaha! Die hebben haar horen brullen. Kit dan hè, niet mijn moeder.

Maar goed, toen doorracen naar het consultatiebureau, Kit zou haar eerste vaccinatieprikken krijgen. Dan sta je daar tussen alle moeders en dan valt het verschil toch echt wel op. Loopt daar iedereen met een dikke blozende baby, Kit is een klein meisje en wat witjes van een niet wegggaande verkoudheid. En dan komt het toch wel weer met een klap aan, Kit is niet helemaal gezond….

Daar komt nog bij dat de wijkverpleegkundige niet helemaal tevreden was over haar groei. Maar ja, dat wist ik eigenlijk ook wel aangezien ik van het weekend bij de Huisartsenpost en kinderafdeling had gebivakkeerd, Kit wilde niet echt eten… Maar om het op zo een bureau nog eens te horen. En dan wordt de huisarts er bij geroepen die er heel bedenkelijk bij gaat kijken. Best lastig!

En dan gaat ze vragen stellen: Hoe gaat het? En dan vertel je: ja best druk, zo een nieuwe baby, met down, en dan ook nog een nieuw huis, met veel klussen. En ja, werken, ik ben al begonnen als freelancer, en mijn verlof loopt pas over een paar weekjes af. Maar ja, ik ben ook nog op zoek naar een nieuwe baan. Nee hoor, gaat allemaal prima! En dan kijkt zo een mevrouw je vol medelijden aan: “Best zwaar allemaal, als ik het zo hoor…” Nee hoor, ik ben gewoon al een tijdje in ontkenning en dat gaat mij prima af!!! Hahahahaha….
Nee hoor, serieus, dankzij mijn familie en vrienden kan ik het super aan. Neemt niet weg dat je af en toe even met je neus op de feiten wordt gedrukt. En dat je dan stiekem wel eens beetje jaloers ben op die moeders op consultatiebureau. Maar goed, die hebben het ook allemaal zwaar en zijn ook wel eens verdrietig en wie weet wat die allemaal hebben. Maar die hebben geen Kit, en Kit rules!!

Nog 2 weekjes en dan krijgen we de echo van haar hart, hopen dat die goed is, dan hoeft er geen zware operatie te komen.

En… nog ff en dan verhuizen naar ons nieuwe huis. Wel nog even inpakken, pffffff! Maar ons huis wordt wel erg mooi, dankzij Bart en iedereen die helpt!!