Vorige week was de fysio er weer voor Kit. Zo eens in de 2 weken komt die gezellig over de vloer en kijkt die hoe de ontwikkeling van Kit gaat. En dat gaat helemaal prima al is Kit geen supersnelle downie. Ze is scherp en bijdehant, maar qua motoriek vindt ze het allemaal wel prima. Zo ook de op één na laatste keer dat de fysio er was. Kit werd ergens tegen aan gezet maar het hele staan interesseerde haar niet zoveel. Was liever bezig met haar kassaatje om de munten alle kanten op te gooien.
En als je haar wilde laten stappen, deed ze allebei haar benen recht naar voren en liet zich lekker verder sjouwen .
Tot we op vakantie gingen.. Kit trok zich op tot staan en was helemaal los, wist zich zelfs aan mijn rug omhoog te trekken en had erge behoefte om zichzelf voor te bewegen. Zo ook in de dierentuin. Waarom in de kinderwagen zitten als je je zelf ook schuivend op je kont kant voortbewegen.. Kost was leggings en broeken, maar je bent wel lekker ‘zelfstandig’.
En toen we weer thuis waren kwam het dus voor dat Kit opeens op onze “salontafel” zat terwijl we even niet opletten. HEERLIJK!! We hebben een handenbindertje
Nu was vorige week de fysio er en die was helemaal verbaasd over de ontwikkeling van Kit die ze heeft doorgemaakt. Ze kruipt alle kanten op, zit op haar knieën bij de tafel en wil overal op klimmen.
Dus we gingen oefenen voor het lopen. Kit kreeg een andere loopkar voor zich. Trok zich zelf omhoog en stond daar met trillende pootjes achter. Het kostte haar zoveel krachtinspanning! Maar ze had er erg veel lol in en wist nog gekke koppen naar ons te trekken ook. En toen gingen we proberen dat ze wat stapjes zou gaan doen. Dus de kar iets vooruit.. Kit trillend en natuurlijk naar voren leunend. In haar koppie wordt toch wat minder snel de link gelegd dat ze hier zelf wat aan kan doen. Maar uiteindelijk, na veel aanmoediging kwam er een piepklein stapje, én nog één!!! JOEHOE!! Ik zat met tranen in mijn ogen, wat goed!!!! Het begin is er…. Ik hoop toch zo dat ze met een paar maanden wat meer stapjes kan doen. Wat zou het lekker voor haar zijn als ze haar wereldje wat beter kan verkennen. En het lijkt me zo een lief gezicht om dat kleine lijffie van d’r rond te zien stappen!
Dus we gaan oefenen, keihard….